Nou ... voor diegene die mijn persoonlijke verhaal volgen; hahaha ... dat ik toch nog zo'n bevestiging nodig had van wat ik zelf al vermoedde.
Maar: ik voel me opgelucht als nooit te voren. De gang naar de tandarts (in Zuid Frankrijk) ging als volgt:
Ik had het verloop van mijn kiespijn en aanverwante hoofd-klachten van de afgelopen week via google translate in het Frans vertaald, en dat netjes op een briefje geschreven voor de tandarts.
We komen aan bij de praktijk: wordt de deur geopend door een vrouw die in het Nederlands aan Vincent vraagt: "Wilt u ook naar binnen"?
Dat was de eerste meevaller; ik zou me via haar verstaanbaar kunnen maken, bedacht ik me. Vervolgens kon ik meteen door naar de tandarts. Ik gaf hem mijn briefje, zei dat mijn Franse taal wat kiespijn betreft zeer beperkt was. Waarop hij lachte en zei: "So maybe we'd better speak English then?" Volgende zucht van opluchting.
Hij heeft de pijnlijke plek van onder tot boven bekeken, op de gevoelige kiezen geklopt en gehamerd, gepeuterd en gevoeld. Hij bleef me ondertussen aandachtig aankijken hoe ik daar op reageerde. Conclusie: ontstoken zenuw; niets aan doen, want zo te horen/lezen/zien was alles al weer op zijn retour. Mochten de klachten erger worden en ik het niet meer uithoud met alleen kruidnagels en paracetamol, dan kan ik meteen weer bij hem terecht. Dat ik 's ochtends een beetje koortsig ben vond hij ook logisch, want mijn lichaam werkt hard om alles af te kunnen breken en af te kunnen voeren.
Hij weet natuurlijk niet dat ik al een aantal weken bezig ben om hele diepe traumalagen, die zich aan het openen zijn, laag voor laag te toe te laten en er uit te laten komen wat eruit wil.
De kaken zijn vanuit oude levens verbonden met overleven. Het kauwen staat voor het vermalen, zodat we het meer verdichte leven in de materie ook kunnen verteren. Het is werkelijk opgeslagen angst-gif, zie het als verstoorde frequenties en verdichtingen die opgeslagen zitten in de zenuwen, wat er nu vrijkomt uit de kaken en uit ons bekkengebied/onderrug. Diepe angstvibraties rondom 'gedurende veel aardse levens het leven in de 3D niet hebben aangekund' - levens die vaak op gruwelijke manieren eindigden - komen vrij vanuit collectieve velden.
We konden die vibraties nog niet eerder toelaten, omdat we daar nog te weinig draagkracht en bewustzijn voor hadden. Maar met het bewustzijn wat we nu hebben kunnen de diepste wortels van de angst in trilling komen. Hierdoor kunnen de opgeslagen herinneringen rondom vernietiging, ondergangen en ervaringen die ons ooit tot gekte hebben gedreven vrijkomen, uit al onze lichamen, zowel in het fysieke als in veel verfijndere lagen. Emotionele schommelingen en ontladingen horen daar zeker ook bij!
Ontkrampen en ontgiften dus, en hoewel het fysiek meestal niet prettig is; we zullen ons daarna zó veel beter gaan voelen, en nog meer onsZelf kunnen zijn! En dat is weer nodig om de zielentaken op te kunnen pakken, met vreugde en vertrouwen!
Iedereen heel veel dank voor de reacties, een goed weekend gewenst, liefs,
Mieke
PS In de hal bij de tandarts staat deze vitrine. Ik dacht 'Dit is een belofte, zometeen zit ik ook zo opgelucht op de stoel'. En ja, zo zag ik er wel ongeveer uit, op de terugweg in de auto