Als ik terugkijk naar mijn leven zie ik een man (mens) die van alles geprobeerd heeft om man te zijn.
Erbij horen. Presteren. Mijn best doen. Willen winnen. Geld verdienen. Zorgen. Stoer proberen te doen.
Als ik heel eerlijk ben is het een grote uitputtingsslag geweest want ik stond niet in contact met mijn voelende lichaam.
Het was mentaal beeld wat ik in stand wilde houden omdat ik me in de diepte onveilig voelde in mijn lijf.
Ik probeerde de rots te zijn waar iedereen tegenaan kon leunen, maar wat ik in essentie deed was mijn eigen kwetsbaarheid wegdrukken. Ik kon niet kwetsbaar zijn want mannen zijn dat niet.
Niet huilen. Toon geen emoties. Ben sterk. Geef niet op. Geef niet toe. Ben niet zwak. Doodvermoeiend is dat.
Burn out. Met mij is alles OK. Yeah nee dus, maar dat kon ik niet toegeven. Ik trok me terug in mijn isolement, want dat is wat een gewond dier doet. Zelf proberen op te lossen.
Burn out. Met mij is alles OK. Yeah nee dus, maar dat kon ik niet toegeven. Ik trok me terug in mijn isolement, want dat is wat een gewond dier doet. Zelf proberen op te lossen.
❥ Ik ging langzaam dood van binnen omdat ik niet wist hoe ik me met mezelf kon verbinden. Dat heb ik nooit geleerd in geen enkele opleiding die ik heb gevolgd.
Wat voel je?
Ehhh.... Voelen, wat is dat?
Dat is ook zo wat: Haal je diploma en zorg voor een stabiele toekomst. Zorgt dat je je hypotheek kan betalen. Zorg voor een goed pensioen. Enz.
Tijdens mijn plantmedicijn reizen kwam ik in contact met deze diepe mannenlijn pijn en daardoor ook met het leed wat ik mezelf aandeed door zo voor schijn veiligheid te kiezen.
Het mannelijke in mij was onderdrukt en ik deed mijn best om er iets van te maken, maar dat was op basis van voorbeelden: beelden en andere denk en zienswijzen die me nog meer uitputte.
Ik kon het niet voelen, deze diepe pijn van de ontmanning/onderdrukking van mannen liefde.
De onderdrukking in mijn seksualiteit en het niet kunnen ontvangen in mijn hart waren de sleutels waarmee ik tijdens mijn reizen contact kon maken.
Mijn hart zat dicht en kon het leven en daarmee ook de liefde niet ontvangen. Mijn seks zat op slot en het enige dat ik wist op dit gebied had ik gezien vanuit de porno. Wat totaal niks met liefde en verbinden te maken heeft.
Het hart wil weer meedoen en mijn seks wil weer spelen, beleven, ervaren. Leven.
Ik werd heerlijk boos (vanuit mijn ballen) en toen kwamen de fuck it's naar buiten.
Fuck die schijnzekerheid. Fuck dat geld. Fuck dat pensioen. Fuck dat wat er van me wordt verwacht. Fuck wat anderen van me denken. Fuck het netjes zijn en het goed willen doen.
❥ Ik doe er niet meer aan mee want ik wil voelen dat ik leef.
❥ Ik wil voelen wie ik ben los van alles wat er voor me is bedacht.
❥ Laat mij maar sterven en laat dat nou juist zijn waar het mannelijke van aangaat.
De dood. Springen. Avontuur. Het onbekende. Living on the edge. Balanceren op de rand van 'hier is het levendig'.
Let's play with life
Mannelijke kracht is van essentie een prachtige dienende energie die liefdevol wil creëren.
Mannelijke energie is oer en geeft richting aan dat wat er werkelijk geleefd wil worden.
Mannelijke energie begrensd en bescherm dat wat beschermd dient te worden.
Mannelijke energie hoeft het niet te weten want hij kiest voor wat klopt in het moment. Als het niet klopt kiest hij opnieuw.
Mannelijke energie maakt onderscheidt en daarmee zet hij zichzelf vrij. Dit is van mij en dat is van jou.
Mannelijke energie geeft richting in de chaos.
Mannelijke energie is aanwezig in dat wat er is.
Mannelijke energie zorgt voor veiligheid en helderheid.
Mannelijke energie wil openen door middel van penetreren.
Liefdevol penetreren vanuit het hart
Daarmee wil hij ook de wereld in, om daar zijn liefde te delen.
Veel jonge mannen hebben een vader gemist. Vaders die vaak (emotioneel/fysiek) afwezig zijn omdat ze zelf ook een anker hebben gemist.
Als het op slot zit wil het mannelijke het openen zodat het leven *het vrouwelijke) weer kan gaan stromen. Hij zorgt voor richting in de levenstroom, zodat liefde ook gericht kan worden vanuit aanwezigheid.
Toen ik mijn mannenlijn achter me voelde tijdens een reis voelde ik de pijn in mijn hart die werd doorgegeven door alle mannen die achter me staan in de familielijn.
Mijn vader en mijn opa en alle mannen die zo graag hun liefde wilde delen, maar ook niet wisten hoe.
Mijn hart bloedde en het medicijn vroeg me om het aan te kijken en erin te blijven ademen.
Dit is het moment. Ga je ervan weg, of kijk je de werkelijkheid aan?
Voel dit maar en ga er niet mee aan de haal. Ga het niet bedenken, oplossen, fixen of begrijpen.
❥ Dit is alleen maar te voelen.
Voel het en nodig daarmee ook het onderdrukte vrouwelijke uit die dit allemaal kan en wil dragen.
Jouw draagkracht en jouw bedding.
Ik vind het gaaf en dat is ook de reden waarom ik met mannen werk en daarmee wil verbinden.
Deze reis in mij zou ik voor helemaal niks willen missen.
Ik wil met niemand ruilen en ik zou ook niemand anders willen zijn dan mezelf. Want het is van mezelf: het grootste avontuur dat ik me kan wensen.
Dat wat onderdrukt zit tot leven brengen is een verrassende en avontuurlijk reis naar authenticiteit.
❥ Naar het niet weten, maar wel voelen dat het klopt.
Iedere keer weer als ik mannen ontmoet voel ik dat we elkaar kunnen helen in deze diepe stukken van herkenning.
Ik zie jou broeder, ook in je pijn. Laten we samen ademen.
❥ Mannen helen elkaar door eerlijk te zijn en door alles wat er is uit te nodigen in het contact.
Door samen te voelen wat er nodig om die mannenkracht weer tot leven te brengen en dat gaat werkelijk waar allemaal over liefde. De liefde wil stromen. Dat is heel kwetsbaar omdat veel mannen als jongetje in die liefde zijn afgewezen. In essentie gaat over zachtheid. Diepe rauwe in het lijf verankerde zachtheid.
In iedere man huist een zacht en liefdevol mannetje die heel graag gezien en gehoord wil worden.
Zachtheid met richting. Zachtheid met lust. Zachtheid met grenzen. Zachtheid met kracht.
Als je vast zit mooie man dan reik uit naar een broeder.
The time of the lone wolf is over.
Zet jezelf vrij, want het kan.
Er is moed voor nodig want je duikt in het niet weten, maar wat je ervoor terugkrijgt is dat waar je hart naar verlangt. Vrijheid (in verbinding).
Er is behoefte aan mannelijke daadkracht die gedragen wordt vanuit het hart. Met de voeten in de aarde, in de werkelijkheid. In het ‘NU’ Ga het bos in en voel dat de aarde je draagt.
Neem jezelf serieus (niet te serieus:-) en wuif het niet meer weg met spirituele overtuigingen of andere by pass verhalen/overtuigingen.
jinghetej Ga het voelen, het leven.
Stop met het dragen van verantwoordelijkheden die niet van jou zijn en neem je ruimte in om te voelen wat wel van jou is. Go for it.
Dat wie jij bent wacht op je.
Als je denkt dat deze reis ooit stopt dan heb je het mis:-) De vraag is of je jezelf kan dragen in alles wat jij bent.
Of je jezelf kan dragen in jouw liefde en jouw kracht. Laat je daarin niet stoppen door geprojecteerde angsten van anderen.
Laten we als mannen elkaar steunen om te groeien naar dat wat er daadwerkelijk voelbaar geleefd wil worden.
Vanuit ieders uniekheid.
Ralph Nelissenwww.thepotentialschool.com
Ralph Nelissenwww.thepotentialschool.com