donderdag 2 mei 2019

Wat gebeurt er toch met mij op dagen van grote planetaire gebeurtenissen? ♥ Marisa Evelo

Wat gebeurt er toch met mij op dagen van grote planetaire gebeurtenissen? ♥ Marisa Evelo ♥ Lichtwerkers Nederland



Vandaag gebeurt het weer. Ik sta op met een raar gevoel. Gisteren had ik plotseling last van keelpijn. Ook mijn oog trilde. Dat deed het al vanaf zaterdagmiddag. Meestal een teken dat ik veel energie verwerk en mijn lichaam aangeeft dat ik het rustig aan moet doen. Dus ik was op tijd naar bed gegaan. Om 21.00 uur lag ik in bed. Dus waarom voel ik me zo raar? Zou ik dan toch iets van een griep krijgen?

Ik open nu.nl en wat high lights van actuele nieuwtjes. Deze zijn niet echt anders dan andere dagen.

Ik ga aan het werk. In de ochtend heb ik een agenda vol met consulten.


Ik blijf me raar voelen: Last van mijn keel, trillend oog. Nu ook een rare trilling om mijn mond. Ik lijk een hele snelle/hoge energie te hebben. Soms vlagen van hitte. Koorts? Nee, dat is het niet. Dan zal het wel energie zijn die onregelmatig door me heen stroomt. Ik heb geleerd dit vooral te laten gebeuren. Tegenhouden geeft alleen maar extra ongemak.

Terwijl ik aan het werk ben en bij iedere cliënt gezamenlijk energiewerk doe ben ik goed gegrond en toch heb ik het gevoel dat een deel van mij er niet is. Raar.

Waar is mijn energie en bewustzijn naartoe?

Heeft iemand soms hulp nodig? Ik weet dat dit dan soms zo werkt. Dat een deel van mijn bewustzijn zich soms verbindt met een ander en zo steun biedt. Maar met wie dan? Ik krijg geen duidelijk beeld.

Bovendien heb ik geleerd hierin zelf aansturend te zijn. Ik kan mijn energie heel goed in mezelf centreren. Ik hoef geen energie naar iemand anders te lekken, of een ander in mijn energieveld te ervaren. Het is echt super fijn dat ik dit kan en dit ook veel anderen mag leren. Maar vandaag lijkt er iets anders aan de hand te zijn.

Vandaag lijkt mijn hoger bewustzijn ervoor te kiezen mijn energie voor een deel naar een andere situatie te brengen. Ik lijk daar als mens weinig over te zeggen te hebben. Vanuit de eenheid met mijn hoger zelf waarin ik leef weet ik dat het oké is. Het voelt goed (echt waar, ik voel me er rustig bij) en toch ook raar omdat ik met mijn menselijke verstand niet weet waar het naartoe is en waarom.

En waarom duurt dit dan al zo lang? Tenminste 1 dag. Misschien al vanaf zaterdag middag. Ik ga door met mij te focussen op mijn werk. Dan, tijdens mijn lunchpauze zie ik dat er een aanslag is geweest, waarbij gewonden en mogelijk ook doden zijn gevallen. Dus dat is wat er aan de hand is…

Een deel van mijn hoger bewustzijn heeft er voor gekozen al een paar dagen voorafgaand aan de mogelijke aanslagen zich met deze situatie te verbinden.


Ik ben een van die vele mensen die hooggevoelig is. Mega hooggevoelig durf ik zelfs te zeggen. Intussen heb ik geleerd dit als positieve kwaliteit in mijn leven een plaats te geven en ermee te werken. Ik leef dus erg bewust. Lees continu de signalen die ik aan mezelf geef en dankzij mijn hooggevoeligheid heel gedetailleerd kan lezen. Wat er in de buitenwereld gebeurt zie ik voorbij komen. Ik weet dat ik daar niets mee hoef, tenzij ik zelf daarvoor kies.

Een deel van mijn hoger bewustzijn heeft er voor gekozen al een paar dagen voorafgaand aan de mogelijke aanslagen zich met deze situatie te verbinden. Ik merkte aan alle signalen die ik mezelf gaf en dankzij mijn hooggevoeligheid goed heb gelezen, het rustig aan te willen doen. Dus heb ik mee bewogen. Zowel zondag als gisteren.

Pas op het moment van lezen van het bericht over de aanslagen heb ik helder wat ik doe. Een deel van mijn hoger bewustzijn brengt licht, liefde en ik voel ook innerlijke rust stromen naar de plaats van de aanslag en iedereen die met haar huidige lot verbonden is. Dit is niet de eerste keer dat dit me gebeurt. Ook bij andere grote planetaire gebeurtenissen heb ik dit eerder meegemaakt. Soms al een paar dagen van te voren, net als nu.

Ik voel mezelf bij mijn Zelf thuiskomen

Nu ik weet wat er aan de hand is maak ik bewust tijd vrij om mezelf helemaal te verbinden met mijn bewustzijn, met alles en iedereen die met de aanslag verbonden is. Ik doe mijn energiewerk. Ik lijn mijn energie zo zuiver mogelijk uit. Ik laat alle angsten, emoties en gedachten los. Ik verbind me met mijn liefde, licht en mijn innerlijke rust. Ik breng mijn energie naar het hoogste potentieel. Ik voel mezelf bij mijn Zelf thuiskomen, daar rondom die plek waar de aanslag is geweest. “Hee hallo, ben ik er nu ook echt bewust bij? Zijn we er helemaal!” krijg ik met een knipoog van mijn hogere bewustzijn te horen.

Vervolgens breng ik de liefde, het licht en de innerlijke rust die uit mij stroomt naar ieder hart dat openstaat in en om de plaats van de aanslag. Ieder hart dat openstaat, al is het maar op een kiertje!

Nadat ik dat gedaan heb, ben ik de rest van de dag volkomen in balans en aanwezig. Ik blijf verbonden met mijn hoger bewustzijn waarmee ik nog steeds licht/liefde/rust verspreidt. Ik voel me niet langer gefragmenteerd, maar ik ben één.

Je bent een quantumwezen

Ik deel mijn ervaring omdat ik weet dat er meer gevoelige mensen zijn die op dagen als deze, waarbij er grote planetaire gebeurtenissen zijn (aardebevingen, tsunami, terroristische aanslagen, grote branden, etc.) merken dat ze zo raar in hun vel zitten. Niet iedereen begrijpt waarom dit gebeurt. Mocht jij een van die mensen zijn, dan doe jezelf een plezier: neem op het moment dat je merkt waar een deel van je bewustzijn naartoe is de tijd om jezelf hiermee volledig uit te lijnen. Zodat je jezelf ondersteunt. Deze verbinding werkt twee kanten op. Je bent namelijk in je quantum-staat meer heel. Zowel daar waar jij je licht verspreidt als in je gewone dag activiteiten die je de rest van de dag als mens onderneemt.

In liefde en licht,

Marisa Evelo
Holistisch psycholoog / nieuwetijdspsycholoog
www.asterisa.nl