Een wond zorgt vaak voor angst. Want de mens wilt (herhaling van)
pijn voorkomen. Erg dienstbaar ook. Als je over de Serengetti loopt en
je been wordt er afgebeten door een leeuw, is het
misschien slimmer om de volgende keer een jeep in te stappen :)
Het vrouwelijke wil ook vrij zijn. In al haar kracht, sensualiteit
en verbinding. En ergens zit daar nog angst. Angst voor de onderdrukking
van het mannelijke.
Ratio boven voelen.
Gaan boven zijn.
Zo is het lang geweest en vaak nog steeds.
Het mannelijke is dus regelmatig een beetje eng.
Begrijpelijk! Maar het is heel fijn dat we in een tijd zitten waar er nieuwe inzichten ontstaan. Waarbij er een verschuiving plaatsvindt in de balans.
Begrijpelijk! Maar het is heel fijn dat we in een tijd zitten waar er nieuwe inzichten ontstaan. Waarbij er een verschuiving plaatsvindt in de balans.
En dat is oefenen. Oefenen in het voelen van veiligheid. En oefenen
betekent een leerproces waarbij het soms gebeurt dat je later ziet dat
het anders was dan dat je dacht.
Zo zie ik regelmatig dat mensen (zowel mannen als vrouwen) actief
met dit onderwerp bezig zijn, maar soms nog vanuit angst een beeld
creƫren over wat het ware mannelijke zou zijn.
Het verlangen om zichzelf veilig te voelen bij het ware mannelijke is puur, maar de interpretatie vraagt nog om transformatie.
Het verlangen om zichzelf veilig te voelen bij het ware mannelijke is puur, maar de interpretatie vraagt nog om transformatie.
Er wordt soms een beeld geschetst van wat de man zou zijn die de
ware mannelijke energie vertolkt. Wat ik dan regelmatig zie is dat dit
vaak gaat om mannen die erg in contact zijn met hun
innerlijke vrouwelijke energie. Prachtig dat dit contact er is! Maar
niet per se een vertolking van ware mannelijke energie.
De veiligheid wordt hierin gevonden door de verbinding met het
vrouwelijke deel van deze man(nen). Niet per se met de mannelijke
energie.
De ware mannelijke energie is een rotsvaste oerkrachtige avonturier
met een hoog Ik-bewustzijn. Een energie die over grenzen gaat ten
dienste van het Al. De motor achter expansie van
bewustzijn.
Wat er nu vaak gebeurt is dat mensen nog steeds bang zijn dat die
mannelijke energie over hun grenzen gaat. Tegen de wil in. Maar dat is
NIET wat de ware mannelijke energie doet. De ware
mannelijke energie, de Yang, is niets zonder die oh zo belangrijke
vrouwelijke kern van Yin. Daarin schuilt de verbinding. Daarin ligt de
potentie om grenzen te overschrijden die overschreden
willen worden.
Ik vind dit een heerlijk proces om in mezelf toe te laten. Steeds
meer die kracht durven voelen. Uit durven dragen. Er over te delen zoals
ik nu doe.
Want er is nog zoveel meer mogelijk
En dat begint met eerlijk naar jezelf kijken. Waar sta je? Wat is je
relatie met de mannelijke energie? In hoeverre durf je in je huidige
incarnatie te springen en een deel van het ik-bewustzijn
uit te dragen? In hoeverre laat je je leiden door de angst van de
ander voor ware mannelijke energie? (die waarschijnlijk iets van jou
spiegelt)
Die angst is zo begrijpelijk. En die kant van het verhaal mag en
moet er ook zijn. Maar mij gaat het nu even dit stuk, wat ik hier heb
benoemd.
De Nieuwe Aarde roept. En dat vraagt om voelen, voelen, voelen. Maar
zonder de daadkracht van de avonturier gaan we de Nieuwe Aarde niet
realiseren.
Durf te voelen waar je staat en durf te kiezen voor meer openheid.